Langlopend onderzoek naar ontwikkelingsproblemen bij jonge kinderen

Sinds 2007 volg ik in mijn onderzoek aan de UvA een groep van 140 kinderen vanaf de leeftijd van 9 maanden in hun verstandelijke en temperamentontwikkeling. In deze groep zitten kinderen met een normale ontwikkeling, kinderen met een vertraagde of afwijkende ontwikkeling en vermoedelijk hoogbegaafde kinderen. Elke 6 maanden doen we bij deze kinderen ontwikkelings- of IQ-testen, spelobservaties en vullen de ouders allerlei vragenlijsten in: de best bestudeerde kinderen van Nederland! Fantastisch om te zien hoe de hummeltjes zich schijnbaar moeiteloos ontwikkelen tot jonge kinderen met een eigen identiteit, mogelijkheden en beperkingen! Helaas gaat het niet bij alle kinderen goed. De eerste tekenen van een verstandelijke beperking, autisme of ADHD zijn vaak al vroeg te herkennen. Ouders zien het vaak als eerste, maar worden niet altijd serieus genomen. En dat terwijl vroeg ingrijpen de beste kansen biedt om de ontwikkeling bij te sturen. Ook hoogbegaafdheid kan al vroeg tot problemen leiden.

Het is mijn overtuiging dat vroege onderkenning en interventie de beste kansen bieden op een zo goed mogelijke ontwikkeling voor elk kind: beperkt, anders, normaal of hoogbegaafd. Vanuit die overtuiging probeer ik in mijn onderzoek en in mijn praktijk bij te dragen aan een beter toekomstperspectief voor kinderen en aan een beter jeugdzorgbeleid.

Dr. Ger Ramakers,

Klinisch Ontwikkelingspsycholoog

Share
Dit bericht is geplaatst in Onderzoek met de tags , , , , , , . Bookmark de permalink.

2 reacties op Langlopend onderzoek naar ontwikkelingsproblemen bij jonge kinderen

  1. Fulco van Hulst schreef:

    Vanaf het begin van het onderzoek doet onze oudste dochter mee en zijn wij als ouders betrokken. Wij besloten mee te doen omdat hoogbegaafdheid in de familie geen onbekend fenomeen is. Zo werd al in een vroeg stadium zichtbaar dat onze oudste dochter op z’n minst een ontwikkelingsvoorsprong heeft en het vermoeden van hoogbegaafdheid is bijzonder sterk. In de communicatie met school vonden wij het bijzonder prettig dat we konden verwijzen naar de onderzoeksresultaten, want je voelt je toch wat onzeker over de mededeling “onze dochter is misschien hoogbegaafd”. En wat alles nog leuker maakt is die vraag die we soms krijgen: “Papa, wanneer gaan we weer naar Ger? Dat vind ik zo leuk!”.

  2. Esther Kooijman schreef:

    Onze ervaring met de onderzoeken die geleid worden door Ger Ramakers, is dat hij in korte tijd hele waardevolle informatie kan geven over een kind. Wij hebben een dochter met Down Syndroom (5 jaar) en een zoon (3,5 jaar) die tegen de hoogbegaafdheid aanzit, voor Ger maakt dat niets uit. Hij maakt met beide snel heel goed contact en daagt ze daarna uit om zoveel mogelijk van zichzelf te laten zien tijdens de testen. Terwijl de kinderen het idee hebben dat ze gewoon heerlijk mogen spelen met verschillend speelgoed en leuke spelletjes (testjes) mogen doen met de onderzoek(st)er, haalt Ger uit hun spelgedrag en de testgegevens precies de aandachtsgebieden. Per ontwikkelingsgebied kan hij precies aangeven op welke ontwikkelingsleeftijd het kind is. Het goed onderbouwde verslag zorgt er ook voor dat instanties een duidelijk beeld krijgen van het kind. Daarnaast kan hij ook goede tips en adviezen geven over welke acties je kan nemen. Bij onze dochter met Down Syndroom heeft dat ons de afgelopen jaren geholpen om te bepalen op welke extra ondersteuning de nadruk moest worden gelegd. Omdat hij nauwkeurig de sterke en zwakke kanten van je kind aan geeft, heeft dat ons ook geholpen bij de opvoeding en bij het geven van de juiste ondersteuning in het geweldig proces van groter groeien 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.