Ervaringen van ouders (onderzoek of praktijk)
Sinds kort vraag ik ouders van kinderen uit mijn praktijk of onderzoek om iets te vertellen over hun ervaringen:
Familie K. (Achterhoek):
Wij zijn ontzettend blij dat we met dhr Ramakers in contact zijn gekomen.
Een paar weken na de geboorte van onze dochter ontstonden er medische problemen.
Toen deze problemen aan de beterende hand waren werd er geconstateerd dat onze dochter nauwelijks contact maakte met haar omgeving. Het woord autisme kwam ter sprake.
Wij waren hier erg van geschrokken en belanden in een zorgelijke periode.
In deze periode was het meneer Ramakers die ons ontzettend steunde.
Hij nam uitgebreid de tijd om naar onze zorgen te luisteren en is heel betrokken.
Hij noemde veel postieve ontwikkelingen in het gedrag van onze dochter waardoor wij weer vertrouwen kregen. Dit allemaal deed hij erg betrokken en geheel belangeloos.
Met onze dochter gaat het nu gelukkig heel erg goed. Waarschijnlijk kwam het gebrek aan contact door de medische problemen. Meneer Ramakers is een geweldige steun voor ons geweest en we zouden hem aan iedereen aanbevelen.
Familie L. (Flevoland):
Dankbaar, dat zijn wij dr. Ger Ramakers. In een tijd dat wij, ouders van D., radeloos waren, omdat school onze zoon anders zag dan dat wij hem zagen. Of was het omdat wij D. anders zagen als dat school dat deed? Iedereen had een mening en iedereen dacht er iets ergens over. Een situatie waarin je als ouders, als gezin, niet in wilt komen. Op zoek naar hulp. Iemand die ons oprecht kon helpen. Wat is het beste voor ons kind? Via via kwamen wij in contact met dr. Ger Ramakers. Hij hoorde ons aan, hoorde school aan, en het belangrijkste, hoorde D. aan. Maakte op een fijne manier contact met ons, wij voelden ons direct op ons gemak. Het was zo persoonlijk, actief en oprecht. Dit alles heeft ons enorm geholpen in het maken van keuzes, het beste voor onze zoon. Het resultaat is dat hij nu wel mag en kan zij wie hij is, en dat wij als ouders onze zoon optimaal kunnen begeleiden. Zonder dr. Ger Ramakers was onze situatie heel anders. Daarom, dankbaar.
Dank je wel Ger, onmisbaar in dit proces is jouw (persoonlijke) rol.
Familie C. (Noord Holland):
Al vroeg bleek onze zoon op het gebied van praten zijn leeftijd ver vooruit. Hierdoor hadden wij het idee dat hij op school wel zonder al te veel problemen zijn plekje zou vinden. Toch viel het ons op dat hij heel moeilijk te motiveren was om nieuwe dingen te proberen en om dingen aan te pakken die hij moeilijk vond. Ook trok hij zich terug en wilde steeds vaker niet naar school. Wij vonden het erg lastig om in te schatten hoe we hier mee om moesten gaan. Op school daagden ze hem niet uit omdat hij niet aangaf dat hij daar interesse in had.
Toen we onze zoon hebben laten testen kregen we een duidelijk beeld van zijn krachten maar ook een verklaring voor zijn gedrag ten aanzien van nieuwe dingen. Door een groot verschil tussen zijn verbale en performale IQ had hij faalangst ontwikkeld voor dingen die op zijn performale deel een beroep doen. Door zijn sterke verbale ontwikkeling mist hij soms aansluiting bij leeftijdsgenootjes. Wat hem ook onzeker maakt. Samen met de andere bevindingen van het onderzoek hebben we nu genoeg inzicht om te weten hoe zowel wij als school hem kunnen gaan helpen. Door hem goed te begeleiden nauw met school in contact te blijven over zijn zelfvertrouwen en werkhouding heb ik er alle vertrouwen in dat we hem samen kunnen leren om het beste uit zichzelf te gaan halen in de toekomst.
Familie K. (Gelderland):
Onze ervaring met de onderzoeken die geleid worden door Ger Ramakers, is dat hij in korte tijd hele waardevolle informatie kan geven over een kind. Wij hebben een dochter met Down Syndroom (5 jaar) en een zoon (3,5 jaar) die tegen de hoogbegaafdheid aanzit, voor Ger maakt dat niets uit. Hij maakt met beide snel heel goed contact en daagt ze daarna uit om zoveel mogelijk van zichzelf te laten zien tijdens de testen. Terwijl de kinderen het idee hebben dat ze gewoon heerlijk mogen spelen met verschillend speelgoed en leuke spelletjes (testjes) mogen doen met de onderzoek(st)er, haalt Ger uit hun spelgedrag en de testgegevens precies de aandachtsgebieden. Per ontwikkelingsgebied kan hij precies aangeven op welke ontwikkelingsleeftijd het kind is. Het goed onderbouwde verslag zorgt er ook voor dat instanties een duidelijk beeld krijgen van het kind. Daarnaast kan hij ook goede tips en adviezen geven over welke acties je kan nemen. Bij onze dochter met Down Syndroom heeft dat ons de afgelopen jaren geholpen om te bepalen op welke extra ondersteuning de nadruk moest worden gelegd. Omdat hij nauwkeurig de sterke en zwakke kanten van je kind aan geeft, heeft dat ons ook geholpen bij de opvoeding en bij het geven van de juiste ondersteuning in het geweldig proces van groter groeien 
Familie v.H. (Friesland):
Vanaf het begin van het onderzoek doet onze oudste dochter mee en zijn wij als ouders betrokken. Wij besloten mee te doen omdat hoogbegaafdheid in de familie geen onbekend fenomeen is. Zo werd al in een vroeg stadium zichtbaar dat onze oudste dochter op z’n minst een ontwikkelingsvoorsprong heeft en het vermoeden van hoogbegaafdheid is bijzonder sterk. In de communicatie met school vonden wij het bijzonder prettig dat we konden verwijzen naar de onderzoeksresultaten, want je voelt je toch wat onzeker over de mededeling “onze dochter is misschien hoogbegaafd”. En wat alles nog leuker maakt is die vraag die we soms krijgen: “Papa, wanneer gaan we weer naar Ger? Dat vind ik zo leuk!”.
Familie d.J. (Amsterdam):
Onze jongste zoon van 6 liet al bijna een jaar lang boos en opstandig gedrag zien naar ons en maakte heel vaak ruzie met zijn oudere broer. Op school leken er geen problemen te zijn. Gewoon een rustige en wat stille leerling. Geleidelijk ging hij echter steeds minder graag naar school en soms had hij buikpijn ’s ochtends. Omdat zijn broer hoogbegaafd is (daar ging het prima mee) vroegen we ons af of dat bij hem ook zo zou kunnen zijn. Hij was best wel slim, maar toch veel minder serieus dan zijn broer. Via vrienden kwamen we bij Ger Ramakers terecht. Na een heel uitgebreid intakegesprek werd besloten om hem te testen. Onze zoon vond het testen erg leuk en genoot van de aandacht. Toen bleek dat hij een disharmonisch totaal IQ heeft van 134. In het onderzoek kwamen enkele belangrijke aandachtspunten naar voren, waar we thuis en op school mee aan de slag konden. Het onderzoeksrapport gaf ons en de school een goed beeld van hoe onze zoon in elkaar zit en wat hij nodig heeft. Ger Ramakers kwam mee naar school om het rapport uit te leggen en de aanbevelingen met school te bespreken. Ook kregen we tips voor thuis. We zijn nu 5 maanden verder en het gaat stukken beter met onze zoon. Hij zit duidelijk beter in zijn vel, wordt niet meer zo snel boos en gaat weer met plezier naar school. We zijn heel erg blij dat we indertijd naar Ontwikkelingsadvies zijn gegaan. Wat we heel fijn vonden was de persoonlijke betrokkenheid, naast de deskundigheid natuurlijk.
Familie V. (Noord Holland):
De betrokkenheid is groot, fijne omgang met kind en ouders, duidelijk, veilig, geduldig.
Vader van J. (Zuid Holland):
Combinatie van kijken naar capaciteiten en de invloed hiervan op het gedrag.
Moeder van K. (Noord Holland):
Er werd veel tijd genomen, dat gaf een rustig gevoel. Het verslag gaf heel goed weer hoe K. op dat moment functioneerde en wat haar behoeften waren.
